Dulce et decorum est pro patria mori. Słodko i zaszczytnie jest umierać za Ojczyznę. To jest idea za którą warto umierać. To jest prawdziwa Polska, a nie wersja „beta”, wersja próbna. Mam na myśli ideę, którą właśnie zrecenzował dla nas kolega Zaleski.
(pierwotna publikacja: blog-n-roll.pl, 11.11.2014)
Zasadą łączącą jest zasada wolności człowieka i zasada decentrum w zakresie organizacji społecznej. Różne odmiany chrześcijaństwa, łącznie z prawosławiem, są podłożem etycznym, choć nie można wykluczać innych religii, filozofii, wierzeń – o ile działają dla dobra wspólnego Речьи Посполитой. Przy takiej idei nie wstyd mówić po rosyjsku, bo rosyjski staje się językiem wolności, jednym z wielu – obok najważniejszych: polskiego i ukraińskiego. Mesjanistyczny patriotyzm (podobny do mesjanizmu amerykańskiego, a przeciwny mesjanizmowi rosyjskiemu) daje napęd i żywotność. Przekonanie o przeznaczeniu dziejowym obszaru wolności – to klucz do Intermarium.
Nacjonalizm to dla naszego obszaru okrutna pomyłka XIX i XX stulecia. Zaowocował podziałem tego co złączone, umożliwił zaborcom dokonanie na nas szeregu ludobójstw, poczynając od głodu na Ukrainie, poprzez tzw. „akcję polską”, obozy koncentracyjne i gułagi, holokaust. Musimy przerwać ten korkociąg zniszczenia. Na razie brak nam odpowiednich słów, aby wyrazić wspólnotę, która nas łączy, bo nacjonalizm do spółki z komunizmem zeżarły nam nasz stary język wolności.
Możemy nazywać się Polakami, Sarmatami, Łotyszami, Kurlandczykami, Estończykami, Inflantczykami, Rusinami, Żydami, Kozakami, Ukraińcami, ba, nawet Prusakami! „Myż Litwiny – myż Białorusy”. Jak zwał tak zwał – słowa nie oddają wszystkiego. I słowa nie wypowiedzą tego wszystkiego, co jeszcze wspólnie przeżyjemy…
Bo jeśli Bóg z nami – to kto przeciw nam?
Jakub Brodacki
Дзесьці там ля роднай хаты
Ускочыў на каня гусар крылаты
Развітаўся з татам з мамай
Ды прыгажуняю Святланай
Гэй, гэй, гэй, Літвіны
Амінайце пушчы ды нізіны
Грай, Грай, Грай званочак
Мой сінявокі сакалочак
Вее, вее,вее, вее вецер
Раскідала нас па белым свеце
Сэрца б’ецца на Радзіму рвецца
На момант спыніцца і зноў заб’ецца
Гэй, гэй, гэй, Літвіны
Амінайце пушчы ды нізіны
Грай, Грай, Грай званочак
Мой сінявокі сакалочак
Ой дарожка доўгая да дому
За Вялікае Княства за Карону
Пераможам ворагаў спакусы
Мы ж Літвіны, Мы ж Беларусы
Исполнитель: Zenon
